22 نوامبر 2023- بر اساس فاز IIb کارآزمایی ZENITH-CKD، ترکیبی از زیبوتنتان و داپاگلیفلوزین آلبومینوری را با مشخصات ایمنی و تحمل قابل قبولی کاهش داد. بنابراین، می تواند گزینه ای برای کاهش پیشرفت بیماری مزمن کلیوی(CKD) در بیمارانی باشد که در حال حاضر تحت درمان های توصیه شده هستند.

محققان در مقاله ی خود که در ژورنالLancet منتشر شده است، گزارش دادند که در هفته ی 12ام درمان، نسبت آلبومین به کراتینین ادرار (UACR) در بیمارانی که 1.5 میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین دریافت می کردند، در مقابل داپاگلیفلوزین (Farxiga) اضافه شده به دارونما، 33.7 درصد کاهش یافت.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مهارکننده‌های SGLT2 و آنتاگونیست‌های گیرنده اندوتلین آ(ERAs) ، آلبومینوری و افت نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR) را در بیماران CKD کاهش می‌دهند. پروفسورHiddo J L Heerspink، و همکارانش از مرکز پزشکی دانشگاه گرونینگن درهلند، ایمنی و اثربخشی زیبوتنتان(ERAs) همراه با داپاگلیفلوزین(مهارکننده SGLT2) را در کاهش آلبومینوری،ارزیابی کردند.

کارآزمایی ZENITH-CKD، یک مطالعه ی بالینی تصادفی، چند مرکزی، دوسوکور و کنترل شده فعال بود که در 170 سایت بالینی در 18 کشور انجام شد. این مطالعه شامل بزرگسالان باGFR   تخمینی(eGFR)20 میلی لیتر در دقیقه در هر 1.73 متر مربع یا بیشتر و نسبت آلبومین به کراتینین ادرار150-5000 میلی گرم در گرم بود. 449 شرکت‌کننده به‌طور تصادفی به نسبت 2:1:2 به سه گروه تقسیم شدند و به مدت 12 هفته بطور روزانه با 1.5 میلی‌گرم زیبوتنتان به‌علاوه 10 میلی‌گرم داپاگلیفلوزین(179 نفر)، یا 0.25 میلی‌گرم زیبوتنتان به‌علاوه 10 میلی‌گرمداپاگلیفلوزین (91 نفر)؛ و یا 10 میلی گرم داپاگلیفلوزین به همراه دارونما(177 نفر) به عنوان مکمل در کنار مصرف مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین یا مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین در صورت تحمل، درمان شدند.

نقطه پایانی اولیه ی مطالعه، لگاریتم تغییر UACR نسبت به سطح پایه (زیبوتنتان 1.5 میلی‌گرم به همراه داپاگلیفلوزین در مقابل داپاگلیفلوزین به علاوه دارونما) در هفته ی 12ام تعیین شد. احتباس مایعات یک رویداد مورد توجه خاص بود و به عنوان افزایش در وزن بدن حداقل 3 درصد بیشتر از سطح پایه یا افزایش حداقل 100 درصدی پپتید ناتریورتیک نوع ب (BNP) و یا غلظت BNP بیشتر از 200 پیکوگرم در میلی لیتربدون فیبریلاسیون دهلیزی، یا BNP بیشتر از 400 پیکوگرم در میلی لیتردر صورت وجود فیبریلاسیون دهلیزی، تعریف شد.

محققان یافته های زیر را گزارش کردند:

· در این مطالعه درمان ترکیبی 1.5 میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین و 0.25 میلی گرم زیبوتنتان به اضافه داپاگلیفلوزین باعث کاهش UACR در مقابل داپاگلیفلوزین به همراه دارونما در طول دوره درمان شد.

· در هفته ی 12ام درمان، تفاوت UACR در مقابل داپاگلیفلوزین به اضافه دارونما، برای 1.5 میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین 33.7-% و برای 0.25میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین 27.0-% بود.

· احتباس مایعات در 18٪ از 179 شرکت کننده در گروه 1.5 میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین، و در 9٪ از 91 شرکت کننده در گروه 0.25 میلی گرم زیبوتنتان به همراه داپاگلیفلوزین، و در 8٪ از 177 شرکت کننده در گروه داپاگلیفلوزین به همراه دارونما، مشاهده شد.

زیبوتنتان، به عنوان قوی ترین و انتخابی ترین آنتاگونیست گیرنده اندوتلین A که تا به امروز توسعه یافته است، توصیف شده است. با این حال، آنتاگونیست‌های گیرنده اندوتلین A باعث ادم و احتباس مایعات می‌شوند، بنابراین بهتر است همراه با یک مهارکننده SGLT2 تجویز شود، که هم خاصیت محافظتی مجدد و هم اثرات دیورتیک دارد. سایرERAهای در حال توسعه یا موجود در بازار امروز شامل اسپارسنتان و آتراسنتان هستند.

محققان نوشتند: پروفایل احتباس مایعات در درمان ترکیبی با دوز پایین، از آزمایش‌های بالینی بیشتر پشتیبانی می‌کند. باید نتایج این درمان ترکیبی در مطالعات بزرگتر و طولانی تر در جمعیت های پرخطرCKD ، بررسی گردد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/nephrology/news/combination-of-era-and-sglt2-inhibitor-reduced-albuminuria-in-patients-with-chronic-kidney-disease-zenith-ckd-trial-120181